In iste mundo io non pote esser felice,
Pro esso io debe vader por altere mundo,
Un mundo ubi le personas me ama,
Ubi io incontrara de nove mi parentes
Que multe tempore io non videva plus.
Io vole retirar me de iste mundo
Proque iste non es mi mundo,
Desde infante io sapeva que hic non esseva mi loco,
Io esseva semper un infante triste
E pensava que habeva ulle incorrecte con me,
Io sapeva que io esseva differente de altere infantes,
Illes jocava e habeva amicos,
Illes esseva felice proque illes pertineva a iste mundo,
Ma io esseva semper un straniero que es solmente de passage,
Io esseva un infante triste e non deveniva un homine prospere,
Mi projectos nunquam habeva successo,
Le personas non me valorisa,
Le feminas non me reguarda,
Io es despectato como un paria,
Pro esso io vole retirar me de iste mundo
Ubi io nunquam esseva felice,
Io vole liberar me de iste vita,
Io es fatigato de esser un prisionero,
Io vole le libertate del infinito,
Le pace del eternitate,
Le communion spiritual.
Morir es solmente clauder le oculos
E dormir por semper.
Le mortes es felice.
¡Precioso!
Me encanta la valentía con que das un paso más, buscando salir de este mundo; cómo exploras terrenos todavía no conquistados, huyendo de la mediocridad. Comparto ese espíritu.
CurtirCurtido por 1 pessoa
Muchas gracias! Yo solo hazgo lo que puedo. 🙂
CurtirCurtido por 1 pessoa